Święta Bożego Narodzenia niosą ze sobą wiele przygotowań, dni poświęconych na pieczenie ciast, wspólnie spędzonego czasu w rodzinnym gronie. Pokazuje to, jak silnie nasza tradycja jest zakorzeniona w naszej kulturze, od wiek wieków przekazywana przez naszych dziadków. Jednak każdy kraj obchodzi Święta na swój sposób. Pojawiają się nietypowe zwyczaje, rozmaite potrawy i niecodzienne zachowania przy wigilijnym stole. Dowiemy się dzisiaj między innymi; co ma wspólnego ogórek z choinką, dlaczego czarownica wyręcza Świętego Mikołaja w roznoszeniu prezentów oraz skąd wziął się zwyczaj rzucania jedzeniem w sufit podczas wigilijnej uczty.
1. Słomiana figura kozła w ogniu?
Co roku w szwedzkim miasteczku Gävle od ponad pięćdziesięciu lat, w centrum stawiana jest wielka figura kozła - wykonana w całości ze słomy. Jest ona symbolem rozpoczęcia ferii zimowych. Ta przedświąteczna tradycja cieszy się wielkim zainteresowaniem wśród mieszkańców okolicznych miejscowości. Pomnik jednak rzadko ma okazję dotrwać do Świąt Bożego Narodzenia, bowiem prawie zawsze jest podpalany. Od roku 1966, kiedy to słomiany gigant został po raz pierwszy wystawiony, zaledwie 10 razy udało mu się doczekać Wigilii.
[Źródło: http://pomijane.pl/12-dziwnych-tradycji-swiatecznych/]
2. Na rolkach do kościoła?
Mieszkańcy stolicy Wenezueli - Caracas co roku przybywają na wigilijną Mszę Świętą na rolkach i wrotkach. Około ósmej rano ulice pustoszeją, a na drogę wyjeżdżają tłumy rolkarzy. Ta tradycja zakorzeniła się na tyle mocno, że specjalnie na tę okazję władze miasta zamykają ulice, aby wierni mogli bezpiecznie dotrzeć do kościoła.
3. Ogórek na choince?
Swego czasu w Niemczech tradycyjnie przy dekorowaniu choinki nie mogło zabraknąć jednego elementu - bombki w kształcie ogórka, zwanego Weihnachtsgurke. Ozdobę umieszczano pomiędzy gałązkami świątecznego drzewka, pośród innych dekoracji. Pierwsza osoba, która w Wigilię znalazła szklanego ogórka otrzymywała dodatkowy prezent, ponadto niecodzienna ozdoba była zapowiedzią szczęścia w nadchodzącym roku. Teraz ta tradycja powoli wymiera, jednak na jarmarkach bożonarodzeniowych można jeszcze spotkać ogórka np. w czapce Mikołaja.
[Źródło: https://lepszytrener.pl/blog-trenera/bozonarodzeniowe-tradycje-w-roznych-zakatkach-swiata]
4. Co łączy kleik ryżowy i marcepanową świnkę?
Jednymi z potraw, które pojawiają się na wigilijnym stole w Danii, jest gęsina zapiekana z jabłkami oraz na słodko - budyń z ryżem. Wedle tradycji, do ryżowego smakołyku dodaje się jeden migdał, a osoba, która odnajdzie go w swojej porcji, podczas uroczystej kolacji, otrzymuje marcepanową świnkę. Jest ona symbolem pomyślności w nadchodzącym nowym roku.
5. Czarownica zamiast Świętego Mikołaja?
W Polsce i większości krajów na świecie prezenty przynosi Św. Mikołaj, w Rosji - Dziadek Mróz, a we Włoszech... czarownica Befana. Od dawna 6-sty stycznia jest dla Włochów właśnie jej świętem. O ile u nas wiedźma nie kojarzy się zbyt dobrze, o tyle w Italii każde dziecko wyczekuje Befany, niczym pierwszej gwiazdki. Wedle tradycji czarownica obdarowuje je licznymi słodkościami. Co ciekawe Befana jest utożsamieniem starego roku, który po okresie Świąt Bożego Narodzenia odchodzi, zostawiając dzieciom prezenty. Jak głosi tradycja, grzecznym maluchom czarownica wrzuca do skarpety słodycze i zabawki, a niegrzecznym, ku przestrodze - kawałek węgla, popiół, cebulę i czosnek. Można również wkupić się w łaski Befany, aby to zrobić należy 5 stycznia zostawić na stole pomarańczę, bądź mandarynkę i kieliszek wina.
6. Dlaczego norweskie panie domu chowają miotły w dzień Wigilii?
Znowu pojawia się motyw czarownicy, jednak tym razem nie jest oznaką radości i nadchodzących prezentów. Według dawnych wierzeń, w Norwegii każda pani domu w dzień Wigilii chowa wszystkie miotły, mopy i szczotki do schowka. Istnieje przekonanie, że latające w świąteczną noc wiedźmy i duchy mogą je ukraść.
7. Chałwa z migdałami zamiast opłatka i bieganie w samej bieliźnie po ulicach?
Tradycyjnie w Polskich domach, jak i wielu krajach na świecie przed przystąpieniem do wigilijnej kolacji, łamiemy się opłatkiem. Ciekawym przykładem jest Hiszpania, gdzie opłatek przybrał nieco inną formę. Zastąpiono go bowiem chałwą z migdałami. W Hiszpanii nosi nazwę Turrón, znany na świecie jako nugat. Jest to deser składający się z miodu, ubitego białka z jajek i dodatków w postaci orzechów, lub rzadziej kandyzowanych owoców. Nugat jest również nazywany chałwą, jednak przybiera różne, lokalne nazwy - w zależności od regionu. Co więcej tradycją wigilijną w Hiszpanii jest zakładanie czerwonej bielizny. Po uroczystej kolacji, urządzana jest fiesta, a mężczyźni, nie zważając na warunki atmosferyczne, wybiegają w samych bokserkach na ulice miast.
[Źródło:http://www.mniumniu.com/2017/04/weganski-biay-nugat-z-pistacjami.html]
8. Rzucanie jedzeniem w sufit nieodłącznym elementem wigilijnej biesiady?
Mieszkańcy Słowacji są znani z dziwnych obyczajów, nie inaczej jest ze świątecznym obiadem. W niektórych domach praktykuje się do dziś rzucanie jedzeniem. Głowa rodziny ma za zadanie nabranie na łyżkę solidnej porcji jednej z wigilijnych potraw, a następnie z impetem ciska nią w sufit. Jak głosi tradycja, ile jedzenia pozostanie na suficie - tyle szczęścia czeka domowników w nowym roku. Jednak kto musi później ten sufit wyczyścić? Tego do końca nie wiadomo…
9. Co mają ze sobą wspólnego pudding i dwunastu apostołów?
Jednym z najważniejszych świątecznych deserów w Wielkiej Brytanii jest pudding. Nieodłącznym elementem tego dania są jego składniki. Do produkcji używa się tradycyjnie trzynastu składników, które symbolizują Jezusa Chrystusa i dwunastu apostołów. Świąteczny pudding powinien zawierać: mąkę, łój wołowy, migdały, trzy rodzaje rodzynek, bułkę tartą, cukier, jajka, rum, utartą marchewkę, kandyzowane czereśnie i sok z cytryny. Tradycją jest, że podczas mieszania wszystkich składników, każdy z członków rodziny powinien wypowiedzieć jedno życzenie. Co ważne, ma ono się spełnić tylko wtedy, kiedy będziemy mieszać całość zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Gotową masę należy odstawić i co jakiś czas wyjmować, mieszać i dolewać odrobinę rumu, po czym ponownie odkładać w chłodne miejsce. Prawdziwy, świąteczny pudding gotowy jest po trzech miesiącach, dlatego robi się go odpowiednio wcześniej, przed Bożym Narodzeniem. Finalnie, deser zazwyczaj polewa się budyniem, albo brandy. Kiedy oblewany jest alkoholem - podpala się go, a ogień ma odstraszać nieszczęścia.
[Źródło: https://kobieta.interia.pl/kuchnia/news-angielski-pudding,nId,2327680]
10. Wino z ziołami i bakaliami świątecznym napojem Finlandczyków?
W Finlandii na świątecznym stole nie może zabraknąć grogu, czyli napoju z czerwonego wina z ziołami, rodzynkami i migdałami. Sposób jego przyrządzania nieco ewoluował, w innych krajach bowiem grogiem określany jest mocny trunek, najczęściej rum z sokiem z cytrusów i przyprawami korzennymi. Był on niegdyś podawany marynarzom na żaglowcach. Grog przyczyniał się do poprawy ich zdrowia dzięki dużej zawartości witaminy C.
Patrząc na te wszystkie zwyczaje, jakie panują w różnych stronach świata, nasuwa się jedno stwierdzenie - "Co kraj, to obyczaj". Piękne jest to, że każdy świętuje Boże Narodzenie na swój sposób, kultywując głęboko zakorzenione tradycje. O ile symbole są różne, czasami bardzo dziwne i dla nas Polaków niezrozumiałe, to ich znaczenie jest bardzo podobne, nieraz wręcz takie samo. Sprawia to, że przysłowiowa "Magia Świąt" nabiera tu głębszego znaczenia. Patrząc na to, jak wiele tradycji niosą ze sobą Święta Bożego Narodzenia i na jak wiele sposobów są celebrowane na Świecie - jest to po prostu magiczne i niepowtarzalne.
