Smutek, radość, obrzydzenie, itd. Już jako małe dzieci robimy najróżniejsze miny, aby skomunikować się ze światem. Przez to mimika stała się nieodłączną częścią życia. Bo to dzięki niej łatwiej odbieramy emocje innych, ale też pokazujemy nasz stan. Choć wiele min wykonujemy niezależnie od nas, to każda jest ważna i unikalna.
Wyrazów twarzy które wykonujemy jest bardzo wiele, a dokładna liczba jest jednak trudna do oszacowana. Bo każda jest wariacją ruchów część twarzy takich jak: brwi i czoło, oczy, nos, górna warga, dolna warga, broda, szczelina ust oraz żuchwa. Niektóre z nich mogą poruszać się niezależnie od siebie. Każdy ruch ma swoją intensywność, która sprawia, że dana mina jest unikalna i trudna do podrobienia. Unikatowa jest także ekspresja, bo jest zależna od osoby. Czasem można usłyszeć że jest się otwartym jak książka lub nasze emocje mamy wypisane na twarzy - określaj się wtedy bogatą ekspresją. W przypadku tak zwanego poker face, miny będą wyraźnie bardziej powściągliwie.
To jak odbieramy emocje zależne jest od kultury w której się wychowaliśmy. Jednak jest kilka podstawowych, które niezależnie od pochodzenia każdy potrafi rozpoznać tak samo. Nawet jeśli wcześniej nie miało się styczność z innymi grupami społecznymi. Są to: radość, smutek, zaskoczenie, złość, strach, obrzydzenie.
Kultura
Oprócz min uniwersalnych, to intensywność czy impresja twarzy może być bardzo różnie odbierana w zależność od miejsca z jakiego pochodzimy. Takimi przykładami są:
- Uśmiech: W krajach zachodnich szeroki uśmiech jest utożsamiany z szczęściem, życzliwością i otwartością. Natomiast niektórych krajach - na przykład Japonii - uśmiech może być używany w sytuacjach gdy ktoś czuje się zakłopotany czy do zamaskowania niepokoju i stresu.
- Złość i agresja: W kulturach zwracających dużą uwagę na kontrolowanie emocji (np. w w.w. Japonii), złość wyraża się bardziej subtelnie i powściągliwie. Co jest zupełnym przeciwieństwem do kultur zachodni - szczególnie USA - złość może być okazywana bardziej ekspresywnie. Może być to dla niektórych postrzegane jako bardziej szczere i autentyczne, jednak dla innych jako brak samokontroli.
- Obrzydzenie: Bardziej intensywny i publiczny sposób wyrażania obrzydzenia, można spotkać w kulturach których kładzie się nacisk na porządek i normy społeczne. Zawłaszcza jeśli chodzi o nietypowe zachowania czy brud. Jednak w innych kulturach reakcja będzie bardziej ukryta i stonowana, uwarunkowana chęcią zachowania twarzy czy uprzedzeniami społecznymi.
- Strach i zaskoczenie: W bardziej zindywidualizowanych krajach (np. Stany Zjednoczone), reakcje mogą być gwałtowniejsze, niż w kulturach kolektywistycznych - takich jak Chiny. W tym przypadku ekspresja będzie bardziej powściągliwa i kontrolowana.
Przeczytaj również: Jak wyglądało wprowadzenie kolorowych telewizorów na świecie?
Osoby głuche
Dla ludzi słyszących mimika jest jedną z możliwości pokazania czy odbierania emocji, nie mogąc bazować na tonie głosu. Dzięki niemu wiemy czy zdanie jest pytające czy twierdzące i jak jest nacechowane emocjonalnie. W przypadku osób niesłyszących, zadanie jest utrudnione. Bo mimika rozmówcy jest jedynym możliwym sposobem żeby odczytać nacechowanie wypowiedzi. Bo oprócz języka migowego, do którego używa się rąk i bogatej gestykulacji, to właśnie twarz jest narzędziem odpowiedzialnym i niezbędnym do normalnej oraz bezproblemowej komunikacji.
Uśmiech uśmiechowi nie równy, tak jak ekspresja. Każdy z nas jest na swój sposób wyjątkowy. Pokazuję to w dość często dosłowny sposób nasza mimika. Bo każdy pokazuje to jak się czuję w różny sposób, związany z kulturą w której się wychowywaliśmy lub indywidulanymi możliwościami. Jednak mimo to dla każdego z nas jest bardzo ważna, bo pozwala na lepszą komunikacje. Szczególnie w przypadku, kiedy jest ona utrudniona.
