Pisząc o przyczynach powstawania ekstremizmów, a w efekcie terroryzmu oraz sposobów ich neutralizacji, a także w rozmowach na te tematy zawsze dochodzę do tzw. ściany, którą jest brak woli politycznej by zmieniać sytuację. Niniejszym chcę tą lukę choć pobieżnie wypełnić, prezentując mój pogląd na temat przyczyn braku działań polityków na zwiększające się zagrożenia terrorystyczne, których pierwszymi (niestety) przejawami są zamachy do jakich dochodziło w Paryżu czy Brukseli.
Postawy większości polityków w reakcji na zamachy można pogrupować na dwie kategorie:
- Ignoranci
- Cynicy
Ignoranci to politycy, którzy nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji, przyzwyczajeni do konsumpcyjnego stylu życia i sądzący, że mechanizmy demokratyczne, unijne, gospodarcze, działania militarne, służby specjalne – do wyboru lub wszystko razem – wystarczą do obrony europejskiego bezpieczeństwa. Brną więc w dotychczasowe schematy nie potrafiąc ich zmieniać i dostosowywać do nowych uwarunkowań. Ignorancja opierając się więc na fałszywym poczuciu bezpieczeństwa buduje je także u społeczeństwa i dopiero fakty (w postaci tragicznych w skutkach zamachów) uświadamiają jak bardzo to poczucie jest fałszywe. Uważają więc że nic innego się już nie da zrobić i sprawy muszą się jakoś ułożyć. Chętnie witają oni inicjatywy Rosji zwalczającej ISIS sądząc, że jeśli jedni “barbarzyńcy” zwalczają innych to dla “cywilizowanej” Europy jest to korzystne. Innymi słowy nic nie trzeba robić, co w przekazie tabloidowym brzmi: “Robimy co w naszej mocy by zapewnić bezpieczeństwo naszym obywatelom, ale przed terroryzmem nie da się w 100% zabezpieczyć”.
